Św. Justyn, pisarz chrześcijański żyjący w II w., w swoim dziele Apologia, wymienia następujące warunki przystąpienia do Eucharystii, które są aktualne do dziś:
Może go spożywać jedynie ten, kto wierzy w prawdziwość naszej nauki, a ponadto został obmyty z grzechów i narodził się na nowo oraz żyje według przykazań Chrystusa.
Katechizm Kościoła Katolickiego zaznacza, że chrześcijanin przyjmujący Komunie Świętą musi znajdować się w stanie łaski. Jeśli ktoś ma świadomość, że popełnił grzech śmiertelny, nie powinien przystępować do Komunii, dopóki nie otrzyma rozgrzeszenia w sakramencie pokuty. Św. Paweł wzywa każdego do rachunku sumienia przed Komunią Świętą:
Kto spożywa chleb lub pije kielich Pański niegodnie, winny będzie Ciała i Krwi Pańskiej. Niech przeto człowiek baczy na siebie samego, spożywając ten chleb i pijąc z tego kielicha. Kto bowiem spożywa i pije, nie zważając na Ciało Pańskie, wyrok sobie spożywa i pije. (1 Kor 11, 27-29).
Sakrament Komunii Świętej nie może być udzielany osobie nieochrzczonej, ekskomunikowanej oraz podlegającej interdyktowi.
Zgodnie z Kodeksem Prawa Kanonicznego (Kan. 919, § 1.): Przystępujący do Najświętszej Eucharystii powinien przynajmniej na godzinę przed przyjęciem Komunii świętej powstrzymać się od jakiegokolwiek pokarmu i napoju, z wyjątkiem tylko wody i lekarstwa.
Komunia Święta nie może być przyjmowana więcej niż jeden raz dziennie. Wyjątek stanowi wiatyk, czyli sakrament Eucharystii udzielany osobom znajdującym się w niebezpieczeństwie śmierci. Wówczas nie ma znaczenia czy umierający przyjął wcześniej, w tym samym dniu, Komunię.
Kościół zachęca, aby przyjmować sakrament Eucharystii jak najczęściej (nawet codziennie) i zobowiązuje wiernych do przyjmowania Komunii przynajmniej raz w roku – w okresie Wielkanocnym.