Odpust jest to darowanie przed Bogiem kary doczesnej za grzechy, zgładzone już co do winy. Dostępuje go chrześcijanin odpowiednio usposobiony i pod pewnymi, określonymi warunkami, za pośrednictwem Kościoła, który jako szafarz owoców odkupienia rozdaje i prawomocnie przydziela zadośćuczynienie ze skarbca zasług Chrystusa i świętych. Odpust jest cząstkowy albo zupełny zależnie od tego, czy od kary doczesnej należnej za grzechy uwalnia w części czy w całości.(definicja papieża Pawła VI, konst. apost. Indulgentiarum doctrina, normy 1-3.)
Odpust – warunki
Warunkiem każdego odpust zarówno zupełnego, jak i częściowego, jest:
1) Spowiedź sakramentalna lub bycie w stanie łaski uświęcającej;
2) Przyjęcie Komunii Świętej;
3) Odmówienie modlitwy w intencji Ojca Świętego
4) Wykonanie czynności obdarzonej odpustem.
Ponadto warunkiem uzyskania odpustu jest wykluczenie wszelkiego przywiązania do jakiegokolwiek grzechu, nawet powszedniego. W przypadku braku pełnego wykluczenia upodobania do grzechu, odpust będzie tylko cząstkowy.
Odpustów cząstkowych można uzyskać wiele w ciągu jednego dnia.
Odpust cząstkowy – warunki
- Wierny dostępuje odpustu cząstkowego, jeśli wnosi myśli do Boga z pokorą i ufnością, dodając przy tym akt strzelisty np. „Jezu Chryste, zmiłuj się nad nami”, „Panie, nie jestem godzien, abyś przyszedł do mnie” itd.
- Wierny dostępuje odpustu cząstkowego, jeśli okazuje pomoc potrzebującym np. dzieląc się z nimi swoimi dobrami.
- Wierny dostępuje odpustu cząstkowego, jeśli odmówi sobie czegoś przyjemnego dla siebie w intencji umartwiania się.
Odpust cząstkowy związany jest z odmówieniem wielu modlitw m.in.: Anioł Pański, Duszo Chrystusowa, Wierzę w Boga, Psalm 129, Litanie zatwierdzone dla całego Kościoła (obecnie 6), Pomnij o Najdobrotliwsza Panno Maryjo, Wieczny odpoczynek, Witaj Królowo, Pod Twoją obronę, Ciebie Boga wysławiamy, O Stworzycielu Duchu przyjdź, Magnificat oraz odmawianie Różańca Św., aktów cnót teologalnych i żalu za grzechy czy odprawienie Drogi Krzyżowej.
Odpust ten przysługuje również m.in. za: nawiedzenie Najświętszego Sakramentu, odwiedzenie kościoła lub cmentarza z modlitwą za Ojca Św. i zmarłych, pobożne czytanie (czytanie duchowe) Pisma św. przez mniej niż pół godziny (za czytanie przez pół godziny i dłużej – odpust zupełny) oraz za samo uczynienie znaku Krzyża Św.
Pełen wykaz odpustów cząstkowych został podany przez Penitencjarię Apostolską 29 czerwca 1969 roku.